വിഷുവെത്തുന്നതിനു മുന്‍പേ പൂത്തു കൊഴിഞ്ഞ കൊന്ന
പൂക്കാത്ത ഒരു കണിവെള്ളരിക്ക് സ്വര്‍ണ നിറം കൊടുത്തു
വെട്ടിലക്കെട്ടില്‍ നിന്നെത്തിനോക്കിയ ചുവന്ന നോട്ടു കണ്ടു
വെള്ളി നാണയം ഉത്തരത്തില്‍ തിരികെ ഒളിച്ചു.
അലക്കിയിട്ടും വെളുക്കാത്ത മനസ്സിനെ
കോടി പുതപ്പിച്ച്‌
സ്വപ്നത്തിലെ വിഷുക്കണി കാണാന്‍
ഞാന്‍ ഉറങ്ങാന്‍ കിടന്നു.
നാലുകെട്ടിലെ മഴച്ചതുരങ്ങള്‍
സ്വപ്നങ്ങളില്‍ നിറഞ്ഞു പെയ്യുമ്പോഴാണ്
കോണ്ക്രീട്ടിനിടയിലെ ഇത്തിരി മണ്ണില്‍
ആദ്യത്തെ മഴത്തുള്ളി വീണത്‌
അപ്പോഴും കണ്ണാടിചില്ലിനിപ്പുറത്തു
മണ്ണാങ്കട്ടയായി അലിയാനും
കരിയിലയായി പറന്നുപോകാനുമാകാതെ
ഞാന്‍ ഉരുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു
ജാലകങ്ങള്‍ പല തരത്തിലുണ്ട്.
അകത്തേക്ക് തുറക്കുന്ന ജാലകങ്ങള്‍
സമതുലനത്തിന്റെ ഓര്‍മപ്പെടുത്തലാണ്.
ഇലചാര്‍ത്തിലേക്ക് തുറക്കുന്ന ജാലകങ്ങള്‍
വിരല്‍ത്തുമ്പില്‍ നിന്നടര്‍ന്നുപോയ പച്ചപ്പാണ്.
നിരത്തിലേക്ക് തുറക്കുന്ന ജാലകങ്ങള്‍
കാഴ്ചയുടെ അനിവാര്യതയാണ്.
മച്ചകത്തിനു ജാലകങ്ങളില്ല.
ഉതിരും മുന്‍പേ പിടഞ്ഞു തീര്‍ന്ന നിശ്വാസങ്ങളായി,
നിര്‍മ്മിക്കപ്പെടുന്ന നിമിഷത്തില്‍ തന്നെ അത് മരിക്കുന്നു.
സ്വയമൊരു മച്ചകമായി മാറാന്.
നിരത്തിലേക്കുള്ള ജാലകമടക്കാതെ വയ്യ.
വ്യാഖ്യാനങ്ങള്‍ ഭയന്ന് പണ്ടേ പടിയടച്ച്‌ പിണ്ഡം വെച്ചവ:
ആത്മഹത്യയും ഭ്രാന്തും
പടിപ്പുരയില്‍ മുട്ടിവിളിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു
വാതില്‍ കടക്കുന്ന നിമിഷത്തില്‍
അവ വ്യാഖ്യാനങ്ങള്‍ എഴുതിത്തുടങ്ങും
ഡയറിത്താളില്‍ കുറിച്ചിട്ട കവിതയില്‍ നിന്ന്
പ്രണയ നൈരാശ്യം ചികെഞ്ഞെടുക്കും
അടഞ്ഞു കിടക്കുന്ന മുറികളില്‍ കയറിയിറങ്ങി
അനാഥത്വത്തെ തട്ടിയുണര്‍ത്തും
കരിന്തിരി കത്തുന്ന വിളക്കില്‍ നിന്ന്
ദാരിദ്ര്യം കണ്ടെടുക്കും
അതിനാല്‍ ഞാന്‍ പടിപ്പുരവാതില്‍
എന്നെന്നേക്കുമായി അടച്ചു;
നിലാവില്‍ ഉണങ്ങാനിട്ട സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്ക് കാവലിരുന്നു.
പറഞ്ഞതിനും പറയാതിരുന്നതിനും ഇടയ്ക്ക്
ബാക്കി വന്ന ഒരു വാക്ക്
ഉറക്കത്തിനും ഉണര്‍വിനും ഇടയ്ക്ക്
നഷ്‌ടമായ ഒരു സ്വപ്നം
കണ്ണിനും കണ്ണാടിക്കുമിടയില്‍
മങ്ങിപ്പോയ ഒരു പ്രതിബിംബം
ചോദ്യത്തിനും ഉത്തരത്തിനും ഇടയ്ക്ക്
വിട്ടുപോയ ഒരു ശരി
അവ
അലഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു
© Free Blogger Templates Blogger Theme by Ourblogtemplates.com 2008
Back to TOP
